هیچ گاه ...
...
دفترم را که می بندم
تازه, ذهنم باز می شود !
من
- هیچ گاه -
دفتر شعری نخواهم داشت...
+ نوشته شده در شنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۹ ساعت 21:41 توسط مسعود امیری
|
خودنوشته های خودم !
قلقلک های ذهن بازیگوشی که منم !
مسعود هستم. یعنی سعی می کنم که باشم !از مقایسه کردن بدم می آید.
احمقانه ترین کار را "قضاوت کردن" می دانم .
در اینجا ولگردیهای لحظات مرا می خوانید. بی نظمیشان را بگذارید به حساب آشفتگی روزگارم.
نوشتههای پیشین
پیوندها
- سایه روشن
- نوبهار زندگی
- ارونـــــــدیـــــــها ARVANDIHA
- salvage "مانا مداح"
- هو... "مریم دلباری"
- واران "جلیل صفربیگی"
- غزلخواب..."سحر بختیاری"
- پژواک تو.... "حامد آذری"
- اروند نامه "اعضای ادبی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آبادان و خرمشهر"
- آسمون "الهه"
- همسایه پاییز "سیامک قانع"
- بارون نم نم "بهاره"
- دخترانه "ارغوان "
- والیبال دختران آبادان (وبلاگ خواهرم)
- ادب "سعید باجووند"
- آنسوتر (ابراهیم پورجاسم)
- خط های خاطره (کامران عالیان)
- نیلوفر هزار برگ (وبلاگ خاله زینب )
- تبسم باران (زکیه سلطانی)
- خدا بتو چشمک میزند... (آسمان)